تولید؛ دانش‌بنیان، اشتغال‌آفرین
روزهایی را پشت سر گذاشتیم که به هر کجا نگاه کنیم چند‌‌تایی بنر و استند، عملکرد دستگاه‌های دولتی را گزارش می‌دهند. در فضای مجازی هم با اطلاع‌رسانی‌های ریز و درشت، غوغایی به پاست.
اگر قرار بود فرزند یا فرزندان‌تان را برای فراگیری حرفه، صنعت و یا یک فن، به دوره‌ای آموزشی بفرستید، موضوع آن چه بود؟ تا به حال به آن فکر کرده‌اید؟ اقدامی انجام داده‌اید؟ بچه‌های شما به غیر از کلاس زبان، موسیقی و ورزش به کدام رشته علاقه نشان داده‌اند؟
اگر از جاده سمنان، یعنی از کویر به مازندران آمدید، از کیاسر وارد طولانی‌ترین جنگل کشور می‌شوید و ۱۲۰ کیلومتر جاده سبز جنگلی را در پیش دارید. شک نکنید از تماشا لذت خواهید برد، رویا خواهید بافت، شاترهای دوربین‌ها را بیشتر به کار خواهید گرفت و عکس‌های دیدنی‌تری خواهید انداخت.
آوایِ ندامت از بابل به گوش می‌رسد؛ بعد از عاشورا، روزِ واقعه به آیین«کَرب‌زَنی»، به مراسمِ حسرت و پشیمانیِ اقوام شمالی ایران در روستاهای بندپی بابل دعوت می‌شوید. ندبه و آهنگی که از دسته‌ها بلند می‌شود شعری حقیقی است؛ جانسوز. عزاداران که اغلب‌شان مرد هستند دستها را تا بالای شانه‌ها بالا می‌برند کرب‌ها را در زیر پا و پشت سر خود در حالی که خم و راست می‌شوند با ضرب‌آهنگی یکنواخت به هم می‌کوبند و می‌گریند.
وقتی سرگذشت طبخ غذا در روزها و شب‌های ماه محرم به عنوان "نذری" را بررسی می‌کنم با روایت‌ها و قصه‌های مختلف مواجه می‌شوم که یکی از قدیمی‌ترین آنها چنین می‌گوید: « نخستین غذای رایج در این ایام، پلو ساده و گوشت به همراه ادویه بوده است. این نذر به خاطر کمبود برنج در آن زمان(دوره صفویه)، به گروه خاصی از مردم و به اصطلاح اعیان‌ها اختصاص داشت که توانایی خرید این محصولات را داشتند. برای ادای نذر هم صبح زود برنج و گوشت را می‌پختند و بین مردم تقسیم می‌کردند.»
در آیین‌های عاشورایی همه عاشقان امام سوم شیعیان ارادتشان را خالصانه عرضه می‌دارند؛ هر یک به زبانی. زنان این سرزمین پا به پای مردان محبت خود را به انحاء مختلف از پخت غذای نذری تا زنده کردن سنت و رسمی با توسل به امام حسین(ع) و خانواده معصومش، نشان می‌دهند.
_1659264830_62e65f3e3396b210f207e8a2.jpg)
یکی از باشکوه‌ترین وداع‌ها با آزاده‌ترین مرد همه‌ی تاریخ را اهالی شهرستان میاندورود مازندران برگزار می‌کنند. مردم مهربان اینجا از دهه‌های گذشته که تاریخ دقیق آن معلوم نیست، شیوه‌ای برای عزاداری در ماه محرم، خاصه روزهای تاسوعا و عاشورا برگزیدند که در نوع خود منحصر‌به فرد است؛ طعام‌دهی «فَرما‌بَزوئِن».
صبح مه‌آلود تِلاوُک در دامن کوه‌های بلند مشرف به دشت فریم، هر صاحب‌دلی را به خود می‌خواند؛ مسافر که باشید صفای روستا بیشتر به‌چشم می‌آید و ممکن است فراموش کنید برای چه به دودانگه آمده‌اید.
یک فنجان چایِ هل‌دارِ قند پهلو. لازم نیست حتماً عاشقانه‌ای در میان باشد، همین که یکی برایت یک فنجان چای بریزد و تو روی ایوان دلگشا حواست را بدهی به حوضِ آبی و سبزی جنگلِ رو به رو، کفایت می‌کند. نه! از خاطر نبردم تابستان است و گرما و هوایِ مرطوبِ مازندران می‌تواند آدم را تا مرز تن سپردن به دریا پیش ببرد. اما تابستان است و سفر و وقت دلداریِ روح و جان.
«اوزون‌برون»، نوعی ماهی خاویاری است که اگر به سن و سال من و اهل شمال باشید، هرآینه اسمش را در کودکی شنیده‌اید و طعم آن را چشیده‌اید. چند سال پیش؟ قریب به ۴۰ سال. نه! حدس‌تان درباره لاکچری بودن ما اشتباه است. چرا؟ چون آن موقع خوردن ماهی‌های خاویاری چیز عجیب و غریبی نبود. دریای خزر دست و دلباز بود و مردم ساکن مازندران خیلی خوش‌روزی‌تر از حالا.
به چهارمین جاده هیجان‌انگیز و رویایی دنیا برای رانندگی به انتخاب نشریه بی‌ام دبلیو دعوت شدید. بعید است گذرتان به این جاده پر‌پیچ و خم و مملو از تونل در مازندران نیفتاده باشد یا لااقل نقل آن را نشنیده باشید.
تیرماه سال ۱۳۹۸ بود که جنگل‌های زمردنشان هیرکانی، این میراثِ طبیعی ارزنده‌ی بازمانده از گذشتگان، در یونسکو به ثبت جهانی رسید.
تردید ندارم در سفر به مازندران، علاوه بر طبیعت، آیین‌ها و سنت‌های پرتعداد و شورانگیز هم می‌تواند مجاب‌تان کنند دوباره و چندباره به مازندران بیایید. روستاها قادرند شما را به رویا ببرند و برایتان خاطره بسازند.
کباب! اگر نگوییم کباب محبوب‌ترین غذای ایرانی است، باید اقرار کنیم یکی از دوست داشتنی‌ترین غذاهای مردم کشور ما و البته خاورمیانه است. از طرفی شاید زنان ایرانی بیشتر کباب را برای میهمانی‌ها بپسندند. حتماً می‌دانید چرا. چون در سورها و مناسبت‌هایی که کباب پخته می‌شود، کار زنان کمتر است؛ آنها برنجی دم می‌دهند و پیش‌غذایی آماده می‌کنند و پخت‌و‌‌پز کباب سهم مردان خانواده است.
«جاده….قفل شد»، «یک طرفه شدن محور شمال از ساعت …»، «آخرین وضعیت محدودیت‌های ترافیکی تعطیلات در شمال کشور»، «۲۱ ساعت در جاده شمال»، «ترافیک سنگین در جاده‌های شمال» و «جاده زیبای چالوس زیر بار ترافیک پیر شد» «جاده‌های شمال وجب به وجب ترافیک!» «اعلام ممنوعیت‌های ترافیکی تعطیلات آخر هفته و عید قربان در جاده‌ها.»